ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

                                                          κρακτες πουλιον-τραγουδια πουλιον

                                                           πρασινικεφαλος

Τάξη: Anseriformes

Οικογένεια: Anatidae

Γένος: Anas

Είδος: Plathyrhynchos

Διαστάσεις

Μήκος σώματος: 50-65 cm

Άνοιγμα φτερών: 81-98 cm

Βάρος αρσενικού: 850-1572 gr

Βάρος θηλυκού: 750-1320 gr

Άλλα ονόματα: Γερμάνι, Αγριόπαπια, Ρώσσα (θηλ.), Καστανή (θηλ.)

Ζει στους περισσότερους υγρότοπους του Βορείου ημισφαιρίου. Είναι μεταναστευτικό είδος, αλλά υπάρχουν κάποιοι πληθυσμοί που παραμένουν στη χώρα μας όλο το χρόνο. Προτιμάει γλυκά νερά με αναπτυγμένη βλάστηση για κάλυψη. Το θηλυκό φτιάχνει τη φωλιά στο έδαφος, συνήθως κοντά στο νερό. Στρώνει τη φωλιά με φύλλα, ξερά χόρτα και πούπουλα που βγάζει από το σώμα του.

Γεννάει μια φορά το χρόνο 9-13 αβγά, χρώματος ανοιχτού κιτρινοπράσινου, τα οποία επωάζει το θηλυκό για 27-28 ημέρες. Πολλά αβγά στην ίδια φωλιά δείχνουν ότι τη χρησιμοποιούν δύο θηλυκά.

Διαχειμάζει στη Νότια Ευρώπη και Βόρεια Αφρική Τρέφεται με μεγάλη ποικιλία φυτικών ειδών και ασπόνδυλων που αναζητάει στα ρηχά βυθίζοντας το κεφάλι της κάτω από την επιφάνεια του νερού ή ψάχνοντας στην επιφάνεια. Τη νύχτα βγαίνει σε υγρά λιβάδια για αναζήτηση βλάστησης και σπόρων.

Kυνήγι

Το κυνήγι της χρειάζεται υπομονή και καλή κάλυψη. Επειδή μόνο με άσχημο καιρό μπορούμε να τη δούμε να πετάει προς τα καρτέρια τα ζεστά ρούχα είναι απαραίτητα. Το αρσενικό έχει γυαλιστερό πράσινο κεφάλι, κίτρινο ράμφος, σκούρο καστανό στήθος και ανοικτό γκρίζο το κάτω μέρος. Το θηλυκό είναι καστανόξανθο αλλά χωρίς ιδιαίτερα χρώματα.

                                                                 φασιανος

Σήμα κατατεθέν αυτού του πουλιού είναι η πολύ μακριά και μυτερή ουρά. Πολύχρωμο και πλουμιστό το αρσενικό , πιο λιτό στην εμφάνιση το θηλυκό.

    Τον περασμένο αιώνα φώλιαζαν Φασιανοί στην Μακεδονία , στην Εύβοια , στην Αιτωλοακαρνανία, ακόμη και στην Αττική.Σήμερα ο αυτόχθων πληθυσμός του επιδημητικού αυτού είδους, πολύ περιορισμένος, επιβιώνει μόνο στο Δέλτα του Νέστου, στο παραποτάμιο δάσος του Κοτζά Ορμάν όπου απαντιούνται λίγες εκατοντάδες άτομα.

    Οι φασιανοί του Νέστου αποτελούν υπόλειμμα του γενετικά καθαρού και αγρίου πληθυσμού του είδους , δεν πρόκειται δηλαδή για απελευθερωμένα πουλιά [που έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα και που βρίσκονται σε άλλα μέρη. Οι άγριοι Φασιανοί είναι πολύ όμοιοι με τους ήμερους , μολονότι σκουρότεροι και πιο μικροί σε μέγεθος. Επίσης, δεν έχουν το λευκό "κολάρο" των ήμερων πουλιών.

    Ο αρσενικός έχει μήκος 76-89 εκατοστά , στιλπνό σκουροπράσινο κεφάλι, κατακόκκινο σάρκωμα γύρω από τα μάτια και κοντές φούντες σαν κερατάκια…, πίσω από τα αφτιά. Το υπόλοιπο φτέρωμα έχει αποχρώσεις κοκκινωπές και κιτρινικάστανες. Τα αρσενικά των απελευθερωμένων πληθυσμών έχουν ένα λευκό , στενό περιλαίμιο. Πιο απλός σε εμφάνιση ο θηλυκός , μήκους 53-64 εκατοστά , με σχεδόν ομοιόμορφο ανοιχτό καφετί πτέρωμα, αλλά και με κοντύτερη ουρά. Και χωρίς περιλαίμιο.

    Όταν νιώσει τον κίνδυνο, ο φασιανός προτιμάει να κρυφτεί μέσα στους θάμνους παρά να πετάξει. Το φτερούγισμα του είναι δυνατό.

     Τρέφεται με σπόρους , φυτά, έντομα δημητριακά, σκουλήκια, μικρά σπονδυλωτά. Ο αρσενικός όταν πετάγεται μέσα από τις φτέρες και τα χορτάρια βγάζει ένα χαρακτηριστικό ήχο "γκοκ γκοκ" ενώ κράζει με την διαπεραστική του κραυγή "κερρκ-κοκ" .Το θηλυκό ξεπετιέται αφήνοντας ένα λεπτό σφύριγμα.

    Φωλιάζει στο έδαφος , στους αγρούς, στα δάση, σε θαμνώδεις εκτάσεις . Γεννάει τον Μάιο-Ιούνιο από 8-15 αβγά που κλωσάει το θηλυκό επί 23-28 μέρες.